|
 Wysłany: Sob 13:48, 14 Paź 2006 Temat postu: Najnowsza Nowosc! |
|
|
Definicja schizofrenii
Schizofrenia jest jedną z najmniej rozumianych chorób ostatnich dziesięcioleci (5). Termin "schizofrenia" jest bardzo trudny do zdefiniowania. Jest to zaburzenie lub grupa zaburzeń psychicznych, których istotą jest dezintegracja osobowości. Nazwa pochodzi od greckiego słowa schizis, które oznacza "rozpad", "rozszczepienie" , a nie, jak często potocznie się to słowo rozumie "rozdwojenie". W schizofrenii dochodzi do poważnych zakłóceń ważnych procesów psychicznych, decydujących o tym, jaki kto jest, jak myśli, co czuje, jak reaguje na to co się dzieje wokół niego. Osoba dotknięta schizofrenią może mieć trudności w rozróżnieniu fantazji od rzeczywistości, zachowania jasnego toku myślowego oraz panowania nad emocjami. Dochodzi do pewnego rozszczepienia pomiędzy myśleniem a odczuwaniem. Niezależnie od tego, czy do takiej poważnej zmiany w psychice i zachowaniu człowieka dochodzi w sposób nagły, czy stopniowo, jest to istotą procesu chorobowego.
Początek
Początek choroby najczęściej występuje wcześnie, w okresie młodzieńczym, kiedy młodzi ludzie tworzą podstawy swojego życia i nie powinni się z niego wycofywać. Badania światowe dowiodły, że mężczyźni chorują wcześniej, w wieku 17-30lat, a kobiety 20- 40 lat. Przyczyny choroby nie są do końca znane, jest wiele teorii mówiących o przypuszczalnych przyczynach choroby, ale żadna z nich nie została w pełni potwierdzona. Mówi się o mikrouszkodzeniach mózgu, zakażeniach np. wirusowych, istnieje wiele teorii biochemicznych (dopaminowa, serotoninowa, glutaminowa, noradrenalinowa i inne). Teorie genetyczne udowadniają jedynie, że istnieje pewna rodzinna skłonność do zaburzeń psychotycznych, ale nie można uznać, że schizofrenia jest chorobą dziedziczną. Przypisuje się pewną rolę czynnikom rodzinnym, warunkom wychowawczym, czynnikom środowiskowym, ale są to czynniki predysponujące ale nie przyczyna schorzenia.
Fazy choroby
Schizofrenia jest chorobą przewlekłą o przebiegu epizodycznym, czyli charakteryzuje się okresowo ostrymi zaburzeniami psychotycznymi poprzedzielanymi okresami remisji. Czas trwania poszczególnych faz choroby bywa różny, ale jest ściśle powiązany z postawą pacjenta i jego rodziny wobec leczenia i umiejętnym indywidualnym ustawieniem terapii. Okresy remisji nie muszą oznaczać pełnego zdrowia, część pacjentów odczuwa stale objawy przewlekłe i od ich nasilenia zależy umiejętność funkcjonowania chorego.
Objawy choroby
W przebiegu schizofrenii występują:
* objawy pozytywne - czyli wytwórcze, należą do nich urojenia, omamy, zaburzenia mowy, dezorganizacja zachowania lub objawy katatonii. Objawy te są charakterystyczne dla okresu ostrej psychozy, ale dzięki nowoczesnej farmakoterapii udaje nam się dość szybko znacznie zmniejszyć ich nasilenie lub usunąć. U niektórych chorych urojenia i omamy wprawdzie w mniejszym nasileniu ale przechodzą w objawy przewlekłe.
* objawy negatywne (ubytkowe)- czyli objawy występujące po przeminięciu ostrej fazy psychotycznej, polegają na wypaleniu, wycofaniu się z życia społecznego, braku odczuwania emocji, uczucia obcości, inności, braku motywacji do działania. Dawniej objawy te uważano za objawy tzw. defektu schizofrenicznego, czyli stałe. Obecnie nowoczesna rehabilitacja udowodniła, że jest to założenie błędne. Wprawdzie objawy te wycofują się powoli, ale udaje się je opanować.
* objawy depresyjne- pojawiają się również po przeminięciu ostrej fazy psychotycznej i utrudniają proces rehabilitacji. Pojawia się nadmierny krytycyzm, poczucie małej wartości, poczucie beznadziejności, znacznie wzrasta zagrożenie próby samobójczej.
* zaburzenia funkcji poznawczych- to osłabienie inteligencji ogólnej jak i wybiórcze upośledzenie niektórych aspektów uwagi, pamięci, funkcji wzrokowo- przestrzennych, czy zdolności językowych.
Chorzy przewlekle na schizofrenię przestają czerpać radość z życia, obniżona staje się ich zdolność odczuwania. Tracą przyjaciół, zdolność obcowania ze środowiskiem, możliwość nauki, wykonywania pracy zawodowej, porozumiewania się. Obniżeniu ulega ich wszelka aktywność, bo niewiele sprawia im przyjemność.
Schizofrenia powoduje tragedię chorych i ich rodzin. Niesłusznie kojarzy się ją z przemocą i bezdomnością. Powszechny brak zrozumienia choroby prowadzi do napiętnowania, alienacji i dyskryminacji pacjenta (1,10).
Lata doświadczeń osób leczących i pomagających chorym na całym świecie udowadniają, że błędem jest izolowanie chorych w dużych szpitalach psychiatrycznych, najlepsze i najszybsze efekty poprawy uzyskuje się prowadząc terapię w środowisku naturalnym chorego. Tam gdzie powstały zaburzenia i gdzie chory powinien jak najszybciej wrócić po ustąpieniu ostrej fazy leczenia. Taka daleko idąca transformacja psychiatrii światowej od kilku lat intensywnie rozwija się w Polsce a jej celem jest wdrożenie do praktyki zasad psychiatrii środowiskowej.
|
|
FAQ 
